Οι πυλώνες της διμιουργίας
Το Pillars of Creation είναι μια φωτογραφία που τραβήχτηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble με κορμούς ελεφάντων από διαστρικό αέριο και σκόνη στο νεφέλωμα Eagle , στον αστερισμό Serpens , περίπου 6.500–7.000 έτη φωτός (2.000–2.100 pc· 61–66 Em) από τη Γη . Αυτά τα κουφάρια ελεφάντων είχαν ανακαλυφθεί από τον Τζον Τσαρλς Ντάνκαν το 1920 σε μια πλάκα που έγινε με το τηλεσκόπιο 60 ιντσών του Παρατηρητηρίου Mount Wilson. Ονομάζονται έτσι επειδή το αέριο και η σκόνη βρίσκονται στη διαδικασία δημιουργίας νέων άστρων, ενώ επίσης διαβρώνονται από το φως από κοντινά αστέρια που σχηματίστηκαν πρόσφατα. Τραβηγμένη την 1η Απριλίου 1995, ονομάστηκε μία από τις δέκα καλύτερες φωτογραφίες από το Hubble από το Space.com . Οι αστρονόμοι υπεύθυνοι για τη φωτογραφία ήταν οι Jeff Hester και Paul Scowen από το State University της Αριζόνα . Η περιοχή ξαναφωτογραφήθηκε από το Διαστημικό Παρατηρητήριο Herschel της ESA το 2011, ξανά από το Hubble το 2014 με νεότερη κάμερα και το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb το 2022.
Οι Πυλώνες της Δημιουργίας αποτελούνταν από κρύο μοριακό υδρογόνο και σκόνη, τα οποία διαβρώνονταν από την φωτοεξάτμιση που προκαλούσε η υπεριώδης ακτινοβολία που προερχόταν από κοντινά θερμά αστέρια. Ο αριστερός πυλώνας είχε μήκος τεσσάρων ετών φωτός. Οι προεξοχές των πυλώνων που μοιάζουν με δάχτυλα είχαν μέγεθος μεγαλύτερο από αυτό του Ηλιακού μας συστήματος.
Η φωτογραφία αποτελείται από 32 διαφορετικές εικόνες οι οποίες έχουν τραβηχτεί από τέσσερις διαφορετικές κάμερες του Χαμπλ. Το γεγονός ότι στην πάνω δεξιά γωνία της φωτογραφίας λείπει ένα μέρος, οφείλεται στο διαφορετικό τύπο της κάμερας η οποία είναι υπεύθυνη για την περιοχή εκείνη. Συγκεκριμένα, η κάμερα αυτή παρατηρεί μια μεγεθυμένη εκδοχή της συγκεκριμένης περιοχής, επομένως για την τελική εικόνα χρειάστηκε να γίνει σμίκρυνση των φωτογραφιών, με αποτέλεσμα να μην καλύπτουν πλήρως το άνω δεξιό κομμάτι. Η φωτογραφία δημιουργήθηκε με το φως που εκπέμπεται από τα διαφορετικά χημικά στοιχεία από τα οποία αποτελείται το νεφέλωμα. Κάθε στοιχείο εμφανίζεται με διαφορετικό χρώμα στην τελική εικόνα: πράσινο για το υδρογόνο, κόκκινο για το απλά ιονισμένο θείο, και μπλε για το διπλά ιονισμένο οξυγόνο.
Οι Πυλώνες της Δημιουργίας στο Νεφέλωμα του Αετού είναι εδώ και καιρό μία από τις πιο εμβληματικές εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble . Όμως, αν και το τηλεσκόπιο, το οποίο ανιχνεύει κυρίως ορατό φως, κατέλαβε τα εντυπωσιακά σύννεφα της δομής, η «δημιουργία» που συνέβαινε μέσα τους ήταν κρυμμένη. Τώρα, η υπέρυθρη απεικόνιση του Webb έχει καταφέρει να συλλάβει i t με τη μορφή πολλών πρωτοαστέρων. Εμφανιζόμενες ως μικροσκοπικές κόκκινες κουκκίδες στο καπνιστό σκηνικό των πυλώνων, αυτές οι συλλογές σκόνης και αερίου, η καθεμία πολλές φορές μεγαλύτερες από το ηλιακό μας σύστημα, γεννιούνται αστέρια.
«Αυτά τα νεαρά αστέρια που βλέπουμε στην εικόνα δεν καίνε ακόμη υδρογόνο», είπε στο Space.com τον Οκτώβριο ο Derek Ward-Thompson, επικεφαλής της σχολής φυσικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Αλλά σταδιακά, καθώς πέφτει όλο και περισσότερο υλικό, η μέση γίνεται όλο και πιο πυκνή, και ξαφνικά γίνεται τόσο πυκνή που η καύση του υδρογόνου ενεργοποιείται και στη συνέχεια ξαφνικά η θερμοκρασία τους ανεβαίνει στους περίπου 2 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου [3,5 εκατομμύρια βαθμοί F]."
Η εικόνα δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας διαφορετικά χρώματα για να αναπαραστήσει ως επί το πλείστον αόρατα υπέρυθρα μήκη κύματος, είπε ο Anton Koekemoer, ερευνητής αστρονόμος στο Επιστημονικό Ινστιτούτο του Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη που συνέθεσε την εικόνα χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του Webb, είπε στο Space.com τον Οκτώβριο.
Τα μόνα ορατά μέρη της εικόνας φαίνονται μπλε — αυτά θα φαίνονται κόκκινα σε εμάς. Καθώς η ακτινοβολία αυξάνεται σε μήκος κύματος, αυξάνονται και τα μήκη κύματος των χρωμάτων, με τα κόκκινα μέρη της εικόνας, όπως τα πρωτάστρα, να εκπέμπουν ακτινοβολία περίπου έξι φορές το μήκος κύματος που μπορεί να δει ένα ανθρώπινο μάτι. Εικόνες όπως αυτή όχι μόνο δείχνουν τις δυνατότητες του Webb ως υπέρυθρο τηλεσκόπιο, είπε ο Ward-Thompson, αλλά θα μπορούσαν επίσης να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε πώς σχηματίζονται τα αστέρια, συμπεριλαμβανομένου του ήλιου μας.
Άλκης Σκέμπερης Α2
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου